De naam van dit trio is een samenstelling van de achternamen : Nat Su, Jorge Rossy en Dominique Girod. De titel Three Trios is ook makkelijk te verklaren, in het eerste trio speelt Nat Su altsax, Girod contrabas en Rossy drums, dan is er het trio met Rossy op vibrafoon, Girod op bas en Nat Su op drums en tenslotte het trio van Nat Su op altsax, Girod op bas en Rossy op vibrafoon, pff ! Jorge Rossy is een van de meest gevraagde drummers, hij werd vooral bekend als drummer in het Brad Mehldau Trio.

Hier laat hij horen dat hij niet alleen een superieure slagwerker is maar ook een excellente vibrafonist en Nat Su bewijst dat hij behalve een prima altsaxofonist ook nog een excellente drummer is, op aanraden van Rossy die hem ooit de weg gewezen heeft, heeft hij toch het besluit genomen om van een hobby in het drummen er hier een hoofdzaak van te maken en terecht, zijn ritme gevoel is super. Mede hierdoor zijn er drie prima trio’s ontstaan die ervoor zorg dragen dat dit een geweldig album is geworden. Qua composities betreft het bijna allemaal gekende klassiekers met drie maal Cole Porter ( “You’d be so nice to come home to, “Just one of those things”, “So in love” twee maal Jimmy Van Heusen (“But beautiful”.

“Darn that dream”) en eenmaal Billy Strayhorn (“Isfahan”), John Hicks (“After the morning”) en Hermeto Pascoal ( “Ne mum talvez”) zijn ook vertegenwoordigd, evenals Jorge Rossy met “Swift Robbery”. Zo op het oog lijkt dat niet zo spannend, maar het oor is hier natuurlijk doorslaggevend en dat maakt het verschil, het geluid van deze drie trio’s is intens en samenhangend met een uiterst sterke directheid, of het nu de warmte en directheid van de altsaxofoon van Nat Su betreft of het genuanceerde geluid van de vibrafoon van Rossy, het past allemaal als een Lips slot in elkaar mede door het superieure basspel van Girod. Een fantastische cd om echt van te genieten.

Ps. Het heeft iets te maken met de muziek op dit album, de cd hoes met drie stokstaartjes die op hun kenmerkende manier zijn afgebeeld, op hun achterste met de pootjes voor hun buikje, drie individuen die drie trio’s vormen, is leukste cd hoes in jaren.

Jan van Leersum.